«Η δημοκρατία πεθαίνει όταν ο λαός κοιμάται» μου είπε ένας γεράκος που έχοντας ζήσει δικτατορίες και πολέμους, κατέληξε στην ρήση του Πλάτωνα. «Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους ». Έτσι την έπαθες αναγνώστη μου. Το χειρότερο βέβαια δεν είναι αυτό, το χειρότερο είναι να ασχολείσαι με τα «κοινά» για να βγάλεις προσωπικό πρόσκαιρο κέρδος εις βάρος των άλλων. Κι αυτήν την «τέχνη» την κατέχεις άριστα. Η κομματική πελατεία που γνώρισα εδώ και χρόνια, βρωμάει από τον κλασικό κακομοίρη που προσπαθεί κάπου να βολευτεί. Η λέξη «διορισμός» ήταν (και μάλλον είναι και θα είναι) το άγιο δισκοπότηρο για να λύσεις όλα τα προβλήματα σου. Θυμάμαι τους εκατοντάδες φακέλους από βουλευτές που ερχόταν στο σπίτι μου συστημένοι από συγγενείς, για να βολέψουν το παιδάκι τους με μια θεσούλα στο δημόσιο (συγγενείς που τις άλλες μέρες άλλαζαν στενό για να μην μου πουν καλημέρα, όπως ακριβώς οι βουλευτές που ψήφιζαν). Φυσικά τα χρήματα από τις επιδοτήσεις έπεφταν βροχή και η οικονομία μιας χώρας αεριτζήδων φούσκωνε από υπερηφάνεια. Ταυτόχρονα τις δουλειές του ποδαριού τις έδινες σε μετανάστες ή «αποτυχημένους» σαν και του λόγου μου, με αλυτρωτικές δικαιολογίες τύπου «Έχω μια αδερφή κουκλίτσα αληθινή» ή σε καραβιές κατοίκων μεταξύ Κασπίας και Μαύρης Θάλασσας (Τόσοι πολλοί Πόντιοι υπήρχαν;). Φυσικά επειδή πίστευες ότι μπορείς να γίνεις ένας μικρός Κροίσος άρχισες να «αυγατίζεις» τα λεφτά σου στο Χρηματιστήριο (πράγμα που δεν έκανα και με βοήθησε στις μακριές περιόδους ανεργίας), πήρες ό,τι άχρηστο έβρισκες για να φτιάξεις μια άχρηστη εικόνα στο άχρηστο περιβάλλον σου που αποτελείται από ασημαντότητες το ίδιο άχρηστες με την αφεντιά σου. Έγινες η ψείρα που μπορεί να καταπιεί το λιοντάρι. Έγινες ισχυρός. Αλλά έλα που αγνοείς το βίτσιο της Νέμεσης. Όταν βλέπει κάποιον ισχυρό να φέρεται με ασυδοσία του στέλνει συμφορές.
Οι «από επάνω» τα έβλεπαν και έτσι ήρθε η ώρα σου. Το τι σου έκαναν ανήκει στην ιστορία και δεν θα μπω στον κόπο να σου το πω. Άδικος κόπος γιατί και να καταλάβεις, θα βρεις τόσες δικαιολογίες, που είναι μάταιο να μπω σε αντίλογο με κάποιον που δεν έχει το ηθικό έρεισμα να παραδεχτεί το λάθος του. Έχω να σου πω πως όλα πάνε καλά. Όλα πάνε πάρα πολύ καλά. Οι γέροι με την φωτογραφία του «Αντρέα» που έδωσαν την ψήφο τους στην ΠΑΣΟΚάρα για να εφαρμόσει την συνθήκη του Μάαστριχ, επιτέλους βλέπουν την σύνταξη τους να πιάνει πάτο. Οι "νοικοκυραίοι" δεξιοί που νόμιζαν ότι είχαν βρει το Ελντοράντο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν το καταλάβουν, έγιναν τα πορνίδια του Γερμανού κεφαλαιοκράτη προαγωγού τους , που τα έχει μετατρέψει σε αντικείμενα της κάθε οικονομικής υποτέλειας, με αντάλλαγμα την πλήρη σεξουαλική και ψυχολογική υποταγή. Τα παιδάκια τους επιτέλους γλείφουν οπίσθια για να διοριστούν με εξάμηνες συμβάσεις του πεντακοσάρικου , και όχι μόνιμοι των δύο χιλιάδων (οπότε το ύφος των «χιλίων καρδιναλίων» εξαφανίστηκε). Τα μπαχαλάκια που ψήφιζαν με κριτήριο με ποια κυβέρνηση θα έχουν πιο ευνοϊκή μεταχείριση από τους «μπάτσους», τους μπαγλαρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ μια χαρά (ενίοτε με την συνθήκη του Σέγκεν οπότε ο αντιεξουσιαστικός χώρος προσέχει και με ποιους κάνει το τσιγαριλίκι του ). Η εκκλησία διατηρεί την περιουσία που με τόσο κόπο απόκτησε βασισμένη στην βλακεία των κατοίκων της Νότιας Βαλκανικής (και εύγε της, είναι όντως μεγάλη μαγκιά να έχεις ένα τόσο καλό μαγαζί). Οι «Έλληνες» επιχειρηματίες συνεχίζουν και τα χρήματα τους τα στέλνουν στην φίλη χώρα Ελβετία (και γιατί να μην το κάνουν;). Όσο για μένα και τους όμοιους μου , τις δουλειές του ποδαριού που κάναμε για το χαρτζιλίκι μας, έγιναν εργασίες βιοπορισμού (απλά δεν βγαίνουμε από το σπίτι μας και έτσι έχουμε και την ησυχία μας).
Η Νέμεσις χτύπησε επιτέλους τον Κακομοίρη. Τώρα βέβαια θα μου πεις γιατί. Γιατί ήσουν ο Κυρίαρχος, Ανήθικος, Λαός. Γιατί όταν καταπατούσαν τις συνταγματικές σου ελευθερίες δεν σε πείραζε, μιας και «κάτι» έβγαζες απ’ αυτό (αν βρεθείς με κάμερα στην τουαλέτα του σπιτιού σου να ξέρεις ότι εσύ το στήριξες). Γιατί όταν καταπατούσες με το «μέσον» την αξιοκρατία δημιουργούσες απαιτήσεις μεταξύ των «μέσων». Γιατί όταν έδινες λεφτά στην φιγούρα σου, τάιζες την λιγούρα σου. Οπότε στην χώρα που ζεις όλα πάνε μια χαρά. Η Νέμεσις έκανε ακόμη μια φορά την δουλειά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου