Όταν οι Ισπανοί κονκισταντόρες μπήκαν στο Μεξικό βρήκαν μια αυτοκρατορία που σαν έθιμο είχε να θυσιάζει τους αιχμαλώτους στον Θεό Ήλιο. Το τελετουργικό περιελάμβανε μια μάχη όπου ο θυσιαζόμενος έπρεπε να πολεμήσει έχοντας σαν όπλο ένα σπαθί που είχε λάμες από φτερά απέναντι στους στρατιώτες του αυτοκράτορα που είχαν σπαθιά με δόντια από οψιδιανό (ηφαιστειακό γυαλί που χρησιμοποιήθηκε σαν βοηθητικό μέσω κοπής κατά την εποχή του χαλκού στον Κυκλαδικό και τον Μινωικό πολιτισμό). Αυτό ήταν η “μεγαλοψυχία” της αυτοκρατορίας των Αζτέκων (ότι έδιναν “ευκαιρίες” ακόμα και στους εχθρούς τους). Φυσικά όλα αυτά καταγράφονταν σε εικόνες γιατί κράτος χωρίς γραφειοκρατεία είναι ομελέτα χωρίς αυγά.
Μια φυλή κοντά στην σημερινή Γουατεμάλα επαναστάτησε και φυσικά ο αυτοκρατορικός στρατός του “Θεού Ήλιου” κατέστειλε την εξέγερση. Συλλαμβάνουν τον φύλαρχο και φυσικά έκαναν ότι κάνουν με όποιον σηκώνει κεφάλι οι αυτοκρατορίες. Του έδωσαν το σπαθί που ήταν φτιαγμένο από φτερά τον έδεσαν στον πάσσαλο και έστειλαν την αυτοκρατορική φρουρά να επιτελέσει το μακάβριο έργο της παρουσία θεατών σε μια μάχη που θύμιζε Ρωμαϊκή αρένα στο πιο αισχρό. Ελάτε όμως που ο φύλαρχος ήταν παλικάρι και με το σπαθί του που δεν έκοβε έκανε αυτό που οι ανίκανοι που περιστοιχίζουν έναν αυτοκράτορα δεν μπορούν να κάνουν. Σκότωσε τους είκοσι πρώτους και η υπόλοιπη φρουρά φοβόταν να πλησιάσει. Ο Αυτοκράτορας τρομοκρατημένος ζήτησε από το θύμα αυτής της μακάβριας τελετής να σταματήσει να τους σκοτώνει κι αυτός θα τον έκανε αρχιστράτηγο του. Τότε ο γενναίος επαναστάτης πέταξε το σπαθί ξάπλωσε κάτω και του είπε “προτιμώ να μου ξεριζώσεις την καρδιά παρά να είμαι δίπλα σου”. Έτσι και έγινε πέθανε αφού απέδειξε πρώτα ότι οι αντίπαλοι του ήταν ανάξιοι του.
Μακάβρια ιστορία του παρελθόντος που όμως γίνεται σήμερα και στην χώρα μας. Λέγεται διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ. Παίρνετε ένα σπαθί με φτερά που είναι τα πτυχία σας και παλεύετε με τα σπαθιά από οψιδιανό που είναι οι φωτογραφικές διατάξεις των εκάστοτε διαγωνισμών. Αν νικήσετε τότε παρατείνετε τη ζωή σας αλλιώς το σύστημα σαν πιο έξυπνο αντί να σας θυσιάσει (μια και η καρδιά είναι μία) σας τρώει τα παράβολα από την τσέπη. Φυσικά επειδή δεν έχετε την γενναιότητα του φυλάρχου της ιστορίας μας, δέχεστε να γίνετε απολογητές του συστήματος για το “δικαίωμα στην εργασία” και ο “αυτοκράτορας” (που ζει κάπου στη Ευρώπη και δεν τον ξέρουμε γιατί είναι αρκετά έξυπνος) τρίβει τα χέρια του. Αυτά θυμήθηκα όταν είδα ξανά αυτό το παιχνίδι και βέβαια είναι καλό να θυμόμαστε ότι καλύτερα νεκρός στον Θεό ήλιο παρά ζωντανός δίπλα στον τύραννο (ή κάλιο πρώτος στο χωριό σου παρά δεύτερος στην πόλη).
Πηγή: Έχιδνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου